Mercedes-Benz levert al 30 jaar airbags voor de voorpassagier

De veiligheidsexperts van Mercedes-Benz richten zich niet alleen op de bestuurder van een auto, maar ook op de passagiers. Om die reden introduceerde het merk uit Stuttgart al in september 1987 de voorpassagiersairbag. Het was opnieuw een mijlpaal op het gebied van veiligheid, volgend op de bestuurdersairbag die in maart 1981 aan de wereld werd voorgesteld. Vanaf februari 1988 werd de airbag leverbaar voor de S-Klasse en vanaf 1994 behoorde hij tot de standaarduitrusting van tal van Mercedes-Benz modellen.

Het dashboardkastje bood ruimte voor nog meer veiligheid voor de voorpassagier: in de kleine opbergruimte wisten de engineers van Mercedes-Benz een airbag onder te brengen – een van de nieuwe features die het merk in 1987 presenteerde tijdens de IAA in Frankfurt. De innovatie was een belangrijke aanvulling op de gordelsystemen, de bestuurdersairbag en de gordelspanner van Mercedes-Benz. Met de extra airbag voor de voorpassagier bood het merk uit Stuttgart een vorm van inzittendenbescherming aan die indertijd uniek was.

De voorpassagiersairbag werd voor het eerst leverbaar voor de S-Klasse Limousines en Coupés van de 126-serie. Deze modellen konden vanaf modeljaar 1988 worden besteld met de nieuwe optie, die alleen leverbaar was in combinatie met de bestuurdersairbag. Zodoende was deze generatie van de Mercedes-Benz S-Klasse, die werd gebouwd van 1979 tot 1992, de wegbereider voor de airbag. De bestuurdersairbag debuteerde namelijk ook in deze modelserie. Deze innovatieve passieve veiligheidsoptie werd door Mercedes-Benz in 1981 tijdens de Autosalon van Genève gepresenteerd. De fabrikant uit Stuttgart leverde het airbagsysteem, waarop in 1971 patent was aangevraagd, als eerste autofabrikant ter wereld voor serieproductieauto’s. De bestuurdersairbag werd geleverd in combinatie met een gordelspanner voor de voorpassagier. Vanaf januari 1982 werd dit systeem als optie leverbaar voor alle personenauto’s van Mercedes-Benz en vanaf oktober 1992 behoorden de bestuurdersairbag en het ABS antiblokkeersysteem tot de standaarduitrusting van de personenauto’s van het merk met de ster.

Vanaf augustus 1994 maakte ook de voorpassagiersairbag deel uit van de standaarduitrusting van tal van personenauto’s van Mercedes-Benz, samen met hoofdsteunen achter. Van begin af aan benadrukte de autofabrikant dat de voorpassagiersairbag een aanvulling was op de driepuntsgordel en beslist niet als vervanger kon worden beschouwd. Vanaf 1976 gold er een gordelplicht, vanaf 1984 werden er ook boetes uitgeschreven als deze niet werd nageleefd.

De combinatie van deze beide beschermingssystemen leverde een forse verbetering van de passieve veiligheid op, zoals botsproeven met testdummy’s aantoonden. De combinatie van een gordel met gordelspanner en een voorpassagiersairbag verminderde het risico van verwondingen aan de borst en het hoofd met bijna een derde in vergelijking met uitsluitend een gordel met gordelspanner. Bij de tests werd vooral gekeken naar de impact van de aanrijding op de weke delen van het lichaam (Viscous Tolerance Criterion, VTC) en het hoofd (Head Injury Criterion, HIC).

5 kilo veiligheid

Waar de bestuurdersairbag, die is ondergebracht in het stuurwiel, circa 3 kilo weegt, had de voorpassagiersairbag bij de S-Klasse van de 126-serie een gewicht van 5 kilo. Dat was vooral een gevolg van het feit dat er een grotere afstand zit tussen de airbag en de voorpassagier, waardoor het volume van de airbag bijna drie keer zo groot moest zijn (170 liter in plaats van 60 liter).

De voorpassagiersairbag heeft echter dezelfde werking als de bestuurdersairbag: als een botssensor boven de transmissie een ernstige aanrijding registreert, worden twee gasgeneratoren in de airbag geactiveerd. Een vaste brandstof in tabletvorm wordt ontstoken en vormt een gasvormig mengsel dat de airbag onmiddellijk opblaast. De opgeblazen airbag zorgt er vervolgens voor dat de voorpassagier niet in contact komt met het combi-instrument en de A-stijl.

Belangrijke bouwsteen

De voorpassagiersairbag vormt een belangrijke bouwsteen in het continue streven van Mercedes-Benz naar een hoger veiligheidsniveau. Vergelijkbare systemen voor de voorpassagier werden bijna twee decennia voordat ze in productie gingen, getest door de fabrikant uit Stuttgart. Als referentie dienden hier de US-American Federal Motor Vehicle Safety Standards, waarvan de eerste standaards vanaf 1 maart 1967 werden gehanteerd voor modeljaar 1968. Tijdens de IAA 1975 in Frankfurt liet Mercedes-Benz zien wat de stand van zaken was met betrekking tot de airbagontwikkeling: een ‘luchtkussen voor de bestuurder en de voorpassagier als mogelijke aanvulling op de veiligheidsgordel’.

Snelle acceptatie van de airbag

Airbags voor de bestuurder en voorpassagier werden in de auto-industrie al snel beschouwd als systemen die levens konden redden. Doordat de airbagmodules steeds compacter werden dankzij de continue doorontwikkeling, konden ze ook op andere plaatsen in de auto worden ondergebracht en zo bijvoorbeeld bescherming bieden tegen aanrijdingen van opzij: in 1993 stelde Mercedes-Benz een prototype van een sidebag aan de wereld voor. In 1995 werd de sidebag voor het eerst als optie leverbaar, voor de nieuwe E-Klasse. Andere innovaties zijn de windowbag (1998), de head-/thoraxbag (2001), de kneebag (2009), de thorax-/pelvisbag, de beltbag en de cushionbag (2013) alsmede adaptieve airbags voor de bestuurder en voorpassagier met een tweetraps ontsteking, die rekening houdt met de ernst van de aanrijding en de gekozen stoelpositie. Op deze wijze beschermen de personenauto’s van Mercedes-Benz de bestuurder en voorpassagier met een state-of-the-art systeem met maximaal twaalf airbags.